علائم و درمان سرطان پستان و سینه در زنان جوان و سالخورده در دسته پزشکی سایت علم سرا
امیدواریم از این مطلب سایت علم سرا لذت ببرید.سلامت نیوز:یکی از جراحان پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهی(مرکز تحقیقات سرطان پستان)
با تاکید بر باورهای نادرستی که درباره این بیماری وجود دارد، گفت: هیچ
ارتباطی بین استفاده از سینه بند، فارغ از شکل و نوع آن با ابتلا به سرطان سینه
وجود ندارد. به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،دکتر حمید احمدی به
مناسبت ماه اکتبر که به عنوان ماه جهانی آگاهی بخشی در مورد سرطان پستان
شناخته می شود، به بررسی درستی و غلطی باورهایی که در خصوص سرطان پستان
وجود دارد، پرداخت. این جراح با ابراز تاسف از اینکه در مسیر درمان افرادی
دیده می شوند که بدون اطلاع از علم پزشکی با توصیه های غلط با جان افراد
بازی می کنند، اظهار کرد: متاسفانه برخی باورهای عمومی داریم که نمی دانیم
اصلا از کجا آمده اند و افراد به دفعات از ما درباره آن ها سوال می کنند.
این فلوشیپ جراحی پستان،
استفاده از سینه بند را یکی از این موارد برشمرد و اظهار کرد: چیزهای
دیگری هم هست که درباره آن ها باورهای غلطی وجود دارد، مانند وجود رابطه
بین استفاده از رنگ مو، اسپری ها و دئودورانت ها با ابتلا به سرطان سینه،
که در این مورد نیز پاسخ ما منفی است. “چاقوی لیزری” هیچ تاثیری در درمان
بیمار سرطانی ندارد احمدی درباره نوعی از چاقوهای جراحی که با عنوان چاقوی
لیزری از آنان یاد می شود، توضیح داد: یک باور اشتباه دیگری که وجود دارد،
درباره وسایل و ملزومات جراحی است، از آنجایی که واژه لیرزی به نظر برخی از
مردم جذاب
به نظرمی رسد، ممکن است با این عناوین، سواستفاده هایی نیز صورت گیرد. وی
ادامه داد: چیزی که با عنوان چاقوی لیزری در بین عموم مردم شناخته می شود،
در واقع یک دستگاه است که به آن “الکتروکوتر” گفته می شود که با برق کار می
کند و همزمان که برش می دهد، می تواند بافت را بسوزاند و جلوی خونریزی را
بگیرد که خارج از فیلد پزشکی به لیزر معروف است. جراح پژوهشکده معتمد جهاد
دانشگاهی یادآور شد: ممکن است دقت جراحی با این دستگاه بالاتر رود و اصلا
هیچ حساسیتی وجود ندارد که یک برش با تیغ بیستوری که از زمان هیتلر مورد
استفاده بود انجام شود یا با دستگاه های جدیدتر. یعنی این ها در درمان
بیمار سرطانی هیچ اهمیتی ندارد و چیزی که مهم است این است که حاشیه های بافت سرطانی
که در عمل برداشته می شود، توسط پاتولوژیست بررسی شود و اطمینان حاصل شود
که در این حاشیه ها بافت سرطانی باقی نمانده و سند جراحی کامل همین است.
احمدی با بیان اینکه فاکتورهایی وجود دارد که باعث می شود فرد بیشتر در
معرض ابتلا به سرطان قرار گیرد، درباره این فاکتورها توضیح داد: این
فاکتورها در همه جای دنیا ثابت شده اند و ” فکت” محسوب می شوند، که این
فاکتورها نیز دو دسته اند که روی برخی افراد می توانند اثر داشته باشند و
روی برخی دیگر خیر. افزایش سن و چاقی
احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد وی ادامه داد: یکی از این
فاکتورها سن است، هرچقدر سن خانمی بالاتر رود خطر ابتلای وی به سرطان پستان
بیشتر می شود. یعنی یک خانم ۷۰ ساله نسبت به یک زن ۲۵ ساله بیشتر در معرض
ابتلا به سرطان پستان است. قطعا ما نمی توانیم روی سنمان کنترلی داشته
باشیم و با گذر زمان سنمان بیشتر می شود. جراح پژوهشکده معتمد جهاد
دانشگاهی چاقی را یکی دیگر از فاکتورهای ابتلا به سرطان پستان عنوان کرد و
گفت: چاقی یک عامل قابل کنترل است و یک خانم چاق بیشتر در معرض ابتلا به
سرطان پستان است تا یک خانم لاغر، اما این فاکتور را می توان تا حد زیادی
با رژیم غذایی و ورزش کنترل کرد. احمدی ژنتیک
را یکی دیگر از فاکتورهای ابتلا به سرطان پستان عنوان کرد و افزود: اگر
زنی در خانواده اش سابقه ابتلا به سرطان پستان وجود داشته باشد، نسبت به
سایر افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان است، اما افراد نمی توانند
روی این فاکتور نیز تاثیری داشته باشند. وی با بیان اینکه افرادی که زایمان بالای ۳۰ سال داشته اند نیز نسبت به دیگر افراد بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان اند، گفت: قاعدگی زودرس، یائسگی
دیررس(بالای ۵۵ سال) نیز خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد. جراح
پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهی با بیان اینکه مقاله هایی مبنی بر بیشتر در
معرض ابتلا بودن افرادی که کمبود ویتامین
D وجود دارد، گفت: اما در برابر این مقالات، مقالاتی وجود دارد که عدم
ارتباط بین این دو مسئله را نشان می دهد. بنابراین می طلبد که روی این
مسئله با حجم نمونه های بیشتری تحقیقات وسیع تری صورت گیرد. احمدی یادآور
شد: اما از آنجایی که جبران کمبود ویتامین D هیچ ضرری ندارد ما توصیه می کنیم که اگر کسی این مشکل را دارد، اقدام به درمان کند، کما اینکه معمولا بسیاری از مردم ایران کمبود ویتامین
D دارند. توصیه گرانی که به جای طبابت جنایت می کنند وی درباره اینکه برخی
از افراد توصیه می کنند بهتر است سینه سرطانی تحت عمل جراحی قرار نگیرد،
تصریح کرد: هرکس با هربرچسب و تحت هر لوایی چنین چیزی را توصیه کند، به جای
طبابت جنایت کرده است. جراح پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهی با بیان اینکه
متاسفانه در جامعه این توصیه بسیار اتفاق می افتد، گفت: جراحی سرطان پستان
مانند باقی سرطان ها هرچقدر که زودتر اتفاق بیفتد، درمان بیمار زودتر کامل
می شود. اما متاسفانه در مسیر درمان افرادی ورود می کنند و با ایجاد هیجان و
ترس باعث می شوند مریضی که می توانسته با یک جراحی کوچک درمان شود، توده اش اندازه یک گل کلم
رشد کند و دچار مشکلات جدی و غیر قابل حل شود. احمدی در ادامه به بیان
خاطره ای پرداخت و گفت: چند وقت پیش بیماری که به خاطر همین توصیه ها از
عمل به موقع جراحی سر باز زده بود، به من مراجعه کرد و گفت می دانم که عمر
زیادی برای من باقی نمانده است، اما از آنجایی که توده سرطانی درون سینه ام
عفونی و بدبو شده است، از شما می خواهم که این توده را از بدنم خارج کنید
تا یک بار دیگر بتوانم نوه ام را در آغوش
بگیرم، زیرا به خاطر وضعیت عفونی توده ام او از آغوش من دوری می کند. وی
افزود: در نهایت تنها کاری که برای این بیمار از دستمان برآمد، برداشتن این
بافت بود، بدون اینکه بتوانیم برای سلامتی اش کاری انجام دهیم و این یکی
از نمونه های تاسف آور نتیجه عمل به توصیه های غیرکارشناسانه بود. بیوپسی
باعث تشدید بیماری نمی شود جراح پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهی با بیان
اینکه یک باور غلط دیگر درباره سرطان پستان ترس از بیوپسی (یک آزمایش پزشکی
است که معمولا توسط یک جراح یا متخصص رادیولوژی
انجام می شود و شامل برداشتن نمونه ای از سلول ها یا بافت ها برای بررسی
وجود یک بیماری یا تعیین وسعت آن است) است، گفت: بسیاری از افراد می ترسند
که در صورت انجام این کار توده در بدنشان پخش شود، درحالی که توده اگر خوش
خیم باشد که پخش شدن معنایی ندارد، اگر بدخیم باشد نیز چنین چیزی امکان
ندارد. احمدی در ادامه توضیح داد: نهایتا سه روز بعد از تکه برداری جواب
آزمایش بیمار مشخص می شود، اگر توده بدخیم باشد بیمار بلافاصله وارد پروسه
درمان می شود، اگر استیجش پایین باشد جراحی می شود و اگر بالا باشد ابتدا
یک دوره شیمی درمانی
و سپس جراحی می شود. یعنی فاصله بین تشخیص تا درمان بسیار کوتاه است، در
صورتی که ممکن است از زمان تبدیل یک سلول به یک توده سرطانی سالها گذشته
باشد و قاعدتا یک فاصله حدود چهار یا پنج روزه نمی تواند در تشدید بیماری
تاثیری داشته باشد. جراحی، مرگ ناشی از سرطان، مربوط به سرطان پستان است به همین خاطر باید نسبت به آن حساسیت
ویژه ای داشته باشیم. در آماری که در سطح جهان وجود دارد نیز، از هر هشت
زن، یک نفر به سرطان پستان مبتلا می شود. توصیه می شود اگر برای کسی مشکلی
در این خصوص پیش آمد به کسانی مراجعه کند که علم مربوط به آن را دارند.
اولین کسی که از ترسیدن نسبت به سرطان ضربه می خورد خود بیمار است.
سرطان پستان
ناشی از رشد خارج از قاعده سلول های غیرطبیعی در پستان است. در هر دو نوع
تومورهای خوش خیم و بدخیم، رشد سریع و زیاد سلول ها وجود دارد. روند زیاد
شدن سلول ها در تومورهای خوش خیم در مرحله مشخصی متوقف می شود، در تومورهای
بدخیم این رشد به صورت غیر قابل مهار ادامه می یابد تا حدی که در صورت عدم
درمان، تمامی قسمت های بدن را تحت تأثیر قرار داده و از کار می اندازد.
شایع ترین نوع سرطان پستان، سرطان از منشاء مجاری شیری است و از آنجا که
این نوع بافت بیشتر در یک چهارم بالایی و خارجی پستان وجود دارد، در حدود
نیمی از سرطان های پستان در ربع فوقانی و خارجی آن یافت می شوند.در این
مطلب از سایت جسارت در مورد سرطان پستان صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
مهمترین
عواملی که باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان می شوند عبارتند از :
سابقه فامیلی ابتلا به سرطان پستان، بخصوص در مادر، خواهر یا دختر سابقه
سرطان پستان در خود فرد سن اولین زایمان بیشتر از ۳۵ سال نازایی بلوغ زودرس یائسگی دیررس چاقی
پس از یائسگی مصرف زیاد چربی حیوانی در رژیم غذایی سابقه تابش اشعه زیاد
به قفسه سینه برخی از بیماریهای خوش خیم پستان البته باید تاکید کرد که
وجود یک یا تمام این شرایط در هر فرد به معنای ابتلای قطعی وی به این
بیماری نیست و این عوامل صرفا” احتمال ابتلا را افزایش می دهند.
توده های
مشکوک به سرطان در لمس به صورت سفت یا سخت، گاه غیرمتحرک و با چسبندگی به
اطراف لمس می شوند. همان گونه که قبلاً گفته شد، اغلب این توده ها منفرد و
بدون درد هستند. باید توجه داشت که قضاوت در مورد خوش خیم یا بدخیم بودن توده، بعهده پزشک معالج بوده و پس از بررسی های دقیق مقدور خواهد بود.
سرطان یک
اختلال ژنتیکی ست که در آن کنترل نرمال رشد سلول از بین رفته‌است. ژنتیک
سرطان هم‌اکنون یکی از تخصص‌های در حال گسترش است. در سطح مولکولی، سرطان
به دلیل وقوع جهش یا جهش‌هایی در DNA اتفاق می‌افتد که باعث تکثیر بیش از
حد سلول می‌شوند و بیشتر این جهش‌ها در سلول‌های سوماتیک رخ می‌دهند. با
این وجود، برخی افراد جهش‌ها را به ارث می‌برند. جهش‌ها در دو گروه از
ژن‌های سلولی مشاهده می‌شوند: اُنکوژن‌ها و ژن‌های سرکوب‌گر توموری.
افزایش سن
احتمال دچار شدن به برخی سرطانها را به شدت افزایش میدهد. اغلب سرطانها
در سنین حدود ۵۵ سال یا بیشتر از آن رخ می‌دهند. سرطان یکی از علت‌های اصلی
مرگ در میان زنان ۴۰ تا ۷۹ سال و مردان ۶۰ تا ۷۶ سال است. سرطان کودکان
کمتر از ۱۵ سال را نیز دچار میکند. سرطان علت بیش از ۱۰ درصد موارد مرگ و
میر در این گروه سنی در آمریکا میباشد. لوسمی حاد (نوعی سرطان خون) و سرطان‌های دستگاه عصبی مرکزی حدود ۶۰ درصد مرگ و میرها را در این سن باعث می‌شوند
یکی از
مهمترین مشکلات در درمان سرطان بحث تشخیص به موقع و زودهنگام آن است.
بسیاری از بیماران به دلیل تشخیص دیرهنگام این بیماری قادر به درمان آن
نبوده‌اند که از جمله دلایل آن سخت بودن روندهای تشخیصی این بیماری است. به
تازگی محققان سوئدی آزمایش خونی ابداع کرده‌اند که گفته میشود در ۹۶ درصد
از موارد، ابتلا به سرطان را به دقت تشخیص میدهد و در ۷۱ درصد از موارد
نیز نوع آن را به درستی اعلام میکند.. برخی از روش‌های کلی مانند عدم
استعمال دخانیات، مصرف غذای سالم، پرهیز از عوامل تراتوژن (برخی مواد
شیمیایی صنعتی مانند آزبست، اشعه یونیزان مانند کار در رادیولوژی، نور
آفتاب و…)، ورزش و خودداری از رفتارهای پرخطر جنسی در پیشگیری از سرطان
موثرند. بتازگی محققان در پژوهش‌های خود روی حیوانات دریافتند که دویدن تا ۵۰ درصد اندازه تومورها را کاهش میدهد. مطالعات جدید نشان میدهد که سبک زندگی و عوامل محیطی، عامل ۷۰ تا ۹۰ درصد انواع سرطان است. به همین دلیل کارشناسان اعتقاد دارند که سرطان با زندگی سالم قابل اجتناب است
این تغییرات
به صورت فرورفتگی و یا کشیدگی پوست پستان بروز می کنند. فرورفتگی پوست
پستان ممکن است بطور ثابت و مشخص وجود داشته باشد و یا در حالات خاصی از
معاینه پستان دیده شود. کشیدگی پوست، اگر چه علامتی مهم است ولی یافته قطعی
دال بر سرطان نیست و گاهی به دنبال بیماری های خوش خیم پستان نیز دیده می
شود.
سرطان و فیزیوتراپی
سرطان یک
بیماری عمومی است و می‌تواند علائم بسیاری از بیماریهای دیگر را که سرطان
نیستند تقلید کند و وقتی که تشخیص سرطان داده شد آنوقت هر چه در بیمار
اتفاق می‌افتد به سرطان نسبت داده میشود. چه بسیار بیماری‌هایی که در
سرطانی وجود داشته و قابل معالجه بوده‌است و در اتوپی تشخیص داده شده‌است و
اصولاً علت مرگ عوارض غیرقابل درمان نبوده‌است. باید به این گونه
بیماریهای همراه توجه دقیق داشت درمان این عوارض گاهی سبب شده که بیمار
مدتها زندگی راحتی داشته باشد. تشخیص به موقع این گونه عوارض کمک
فوق‌العاده‌ای به بیمار میکند. عوارض بیوشیمی سرطان: هیپرکلسمی،
هیپوکلسمی، هیپوناترمی، کمبود پتاسیم(هیپوکالمی)،
زیاد بودن پتاسیم(هایپرکالمی)، بالا بودن اسید اوریک، هیپر تیروئیدیسم،
هیپرلپیدمی، هیپوگلیسمی، بالا رفتن آمیلاز سرم، اختلالات تغذیه و آب و
الکترولیت عوارض بالینی سرطان: سیستم قلب و عروق، سیستم تنفسی، سیستم
ادراری، ضعف عضلانی، درد شدید، استئوپروز عوارض جراحی در سرطان:برحسب محل جراحی این عوارض بسیار متنوع و متفاوت است. عوارض شیمی درمانی،
دارو درمانی و رادیو تراپی در سرطان:عوارض گوارشی، استئوپروز، آتروفی
عضلانی و عوارض دیگر فیزیوتراپیست:دارای دانش فیزیولوژی و پاتوفیزیولوژی
حرکت، دید کلی نگر(Holistic)، همچنین قابلیت بکارگیری درمان‌های غیر دارویی
و برنامه‌ریزی توانبخشی است که این مجموعه دانش فیزیوتراپی نامیده میشود.
اهداف فیزیوتراپی در سرطان: کاهش عوارض بیماری سرطان کاهش عوارض درمان‌های
سرطان راه‌اندازی و متحرک نگاه داشتن بیمار (کاهش عوارض بستری) حفظ استقلال
بیمار کاهش درد بیمار فیزیوتراپی با متدلوژی خاص خود می‌تواند نقش مراقبتی
و حمایتی مناسبی برای بیماران سرطانی بو جود آورد. یک اصل کلی در
فیزیوتراپی سرطان این است:بیمار تا آخرین لحظه زندگی بروی پای خود بایستد.
در بعضی
افراد فرورفتگی نوک پستان ممکن است بعد از شیردهی یا پس از دوران بلوغ
ایجاد شود که معمولاً به طور خود به خودی و یا با دستکاری خود فرد به حالت
اول برمی گردد. در حالیکه در سرطان، این فرورفتگی حالت ثابت دارد و با
معاینه دقیق پستان ممکن است وجود غده ای در زیر نوک و هاله پستان مشخص شود.
قرمزی و خارش
نوک پستان همراه با پوسته پوسته شدن و ترک خوردن آن، می تواند علامت نوعی
از سرطان پستان به نام پاژه باشد مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
در مرحله ۴،
سرطان سینه به نقاط دیگر بدن راه پیدا کرده و به اصطلاح متاستاز کرده است
که از این مناطق می توان به استخوان ها، کبد، مغز و ریه ها اشاره کرد. این
مرحله را سرطان سینه متازتاتیک می نامند و اگر چه معمولاض غیر قابل درمان
انگاشته می شود اما روش های درمانی جدید به بیمار کمک می کنند که چند سال
بیشتر زنده بمانند حتی در حالی که بیماری آن ها وارد مراحل پیشرفته ای شده
است. اصلی ترین روش درمانی که در واقع تنها به تاخیر انداختن مرگ است
استفاده از داروهاست و در برخی موارد نیز شیمی درمانی توصیه می شود.
گاهی اوقات
به علت بزرگی بیش از حد یک تومور و یا التهاب قابل توجه دور تومورهای
کوچکتر، پستان در یک طرف، بطور واضحی بزرگتر از طرف مقابل می شود. البته
اندازه دو پستان در افراد سالم نیز کاملاً مشابه نیست ولی بزرگی یک پستان
نسبت به طرف دیگر که اخیراً ایجاد شده است، باید مورد توجه قرار گیرد و با
انجام معاینه از عدم وجود توده و سلامت پستان مطمئن شد. گاهی هم تومورهای
خوش خیم و نیز ضربه به پستان، خونریزی و یا التهاب ناشی از تجمع شیر
در پستان (بویژه در خانم های باردار و شیرده) و کیست های بزرگ، باعث این
عدم تقارن می شوند که با معاینه و استفاده از روش های تشخیصی، می توان نوع
آنها را تعیین نمود (۳ و ۲). با وجود آنکه نمی توان از ایجاد سرطان پستان
جلوگیری کرد ولی با تشخیص زودرس و به موقع آن، شانس بیشتری برای درمان موفقیت آمیز این بیماری وجود دارد.
سه روش شناخته شده برای تشخیص زودرس سرطان سینه وجود دارد که عبارتند از: خودآزمایی پستان معاینه پستان توسط پزشک ماموگرافی
بیماران
سرطانی به‌طور شایع دچار از دست دادن شدید چربی بدن و توده بدون چربی بدن و
به دنبال آن ضعف شدید، بی‌اشتهایی و کم‌خونی می‌شوند. این نشانگان
تحلیل‌برنده نزاری نامیده میشود. علت اصلی نَزاری سرطان مشخص نیست با این
حال شکی نیست که نزاری به علت نیازهای تغذیه‌ای تومور ایجاد نمیشود.
پژوهش‌های اخیر نشان میدهد که کاشکسی در نتیجه عواملی مثل سیتوکینهای
تولید شده توسط تومور و میزبان در پاسخ به تومور به وجود می‌آید
در زنانی که سرطان سینه آن ها با استفاده از هورمون های زنانه تغذیه می شود از روش های هورمون درمانی مانند استفاده از تاموکسیفن یا بازدارنده های آروماتاز برای جلوگیری از رشد سرطان استفاده می شود. داروهایی که ویژگی های خاص سلول های سرطانی را نشانه می گیرند و در روش موسوم به درمان هدف دار به کار برده می شوند می توانند اثرات آنزیم ها و پروتئین
هایی که باعث رشد سلول های سرطانی می شوند را کاهش دهند. در مواردی کمتر
نیز از جراحی و پرتودرمانی برای کاهش نشانه ها و عوارض استفاده می شود که
اثرات سرطان سینه مانند درد شدید را کاهش می دهند.
سرطان سینه
مرحله ۳ در واقع از موارد پیشرفته سرطان به شمار می آید. در این مرحله سلول
های سرطانی خود را به غدد لنفاوی رسانده اند اما هنوز به دیگر ارگان های
بدن سرایت نکرده اند. این مرحله خود بر اساس اندازه تومور و میزان درگیر
شدن غدد لنفاوی به سه دسته بندی تقسیم می شود:۳ اَی (۳A ) 3 بی (۳B) و ۳ سی
(۳C). هر یک از موارد زیر می تواند در دسته بندی سرطان سینه نوع ۳ اَی
قرار بگیرد: عدم وجود تومور یا وجود تومور با هر اندازه ای و سرطان در ۴ تا
۹ مورد از غدد لنفاوی مجاور توموری بزرگ تر از ۴ سانتیمتر در طول و رشته
های کوچک سلول های سرطان سینه در غدد لنفاوی توموری بزرگ تر از ۵ سانتیمتر و
سرطان در یک تا سه غده لنفاوی در نزدیکی استخوان سینه سرطان سینه نوع ۳ بی
می تواند هر اندازه ای باشد. این نوع از سرطان در دیواره سینه یا پوست
سینه رخ می دهد که می تواند با تورم موضع همراه باشد. این نوع نیز تا ۹ غذه
لنفاوی مجاور را نیز درگیر خود خواهد کرد. سرطان سینه نوع ۳ سی می تواند
توموری در هر اندازه باشد و یا اصلی توموری وجود نداشته باشد. این نوع
مواردی که سرطان به ۱۰ یا تعداد بیشتری از غذذ لنفاوی نزدیک بازو و ترقوه
سرایت کرده باشد را نیز در بر نمی گیرد. سرطان سینه درمان سرطان مرحله ۳
بسیار متنوع است. در برخی از موارد تمام سینه بیمار برداشته می شود که به
آن «ماستکتومی» (mastectomy) گفته می شود. در مواردی دیگر نیز از روش نجات
سینه یا «لامپکتومی» (lumpectomy) و یا پرتودرمانی و در مواردی نیز شیمی
درمانی و برداشتن غده لنفاوی درگیر استفاده می شود. برخی بیماران نیز روش
های هورمون درمانی و درمان سرطان هدفمند را دریافت خواهند کرد. در برخی
موارد نیز ابتدا بیمار تحت شیمی درمانی قرار می گیرد تا سایز تومور کاهش
پیدا کند و پس از آن ماستکتومی و پرتودرمانی صورت خواهد گرفت. هورمون
درمانی و درمان سرطان هدفمند نیز ممکن است در صورت لزوم و مفید دانسته شدن
مورد استفاده قرار گیرند. افرادی که سرطان سینه آن ها در مرحله ۳ قرار دارد
معمولاً برای برداشتن دستکم برخی از غذذ لنفاوی درگیر در زیر بازو مورد
عمل جراحی قرار گرفته و ممکن است برای درمان غدد لنفاوی نزدیک ترقوه و
استخوان سینه تحت پرتودرمانی قرار گیرند.
ورزش کردن
به چند دلیل از شما در برابر سرطان پستان محافظت میکند. ورزش کردن به
کنترل وزن شما کمک میکند. پژوهش انجمن سرطان آمریکا نشان داد، زنانی که از
زمان ۱۸ سالگی خود، بین ۹ تا ۱۴ کیلوگرم وزن اضافه کرده‌اند، تا ۴۰ درصد
بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان قرار دارند. اثر افزایش وزن بر احتمال ابتلا به سرطان سینه به سبب استروژن
است. استروژن می‌تواند رشد بیش‌ازحد سلول‌ها را تحریک و سرطان سینه ایجاد
کند. تا پیش از یائسگی، این تخمدان‌های شما هستند که استروژن تولید
می‌کنند. پس از یائسگی، تخمدان‌ها دیگر هورمونی تولید نمی‌کنند؛ پس استروژن
از بافت چربی به‌وجود می‌آید. هرچقدر چربی در بدن یک زن بیشتر باشد،
استروژن بیشتری ساخته میشود. ورزش کردن متابولیسم تولید استروژن را
تحت‌تأثیر قرار میدهد. پژوهشی که در مجله‌ی اپیدمیولوژی -نشانه‌های زیستی و
پیشگیری- منتشر شد، این نتیجه را بیان کرده بود. میندی کرزر، نویسنده‌ی
همکار این پژوهش و استاد تغذیه در دانشگاه مینه‌سوتا می‌گوید: «در زنانی که
ورزش می‌کنند، نسبت استروژن خوب به استروژن بد (استروژنی که می‌تواند به
دی‌ان‌ای صدمه بزند و احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد) تا حدود
۲۵ درصد بهبود پیدا میکند. پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که هرچقدر نسبت
استروژن خوب به استروژن بد بیشتر باشد، احتمال ابتلا به سرطان سینه کاهش
پیدا میکند. این نسبت در زنانی که ورزش نمی‌کنند، کاهش پیدا نمی‌کند.»
نیازی نیست که ورزش‌هایی سنگین انجام دهید. بنیاد سلامت زنان در پژوهشی
دریافت، زنانی که در هفته بین یک ساعت و ربع تا دو ساعت و نیم پیاده‌روی
سریع دارند، احتمال ابتلا به سرطان سینه در آنها تا ۱۸ درصد کمتر است.
انجمن سرطان آمریکا پیشنهاد میدهد برای آنکه از ابتلا به سرطان پیشگیری
کنید، در هفته ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط داشته باشید؛ یعنی سی دقیقه در
پنج روز هفته. تلاش کنید که پیاده‌روی به بخشی از برنامه‌ی روزانه‌ی شما
تبدیل شود.
پژوهش‌های
بسیاری تأیید می‌کنند که تغذیه‌ی شما بر خطر ابتلای شما به سرطان تأثیر
می‌گذارد. به‌عنوان مثال، پژوهشگران دانشگاه هاروارد دریافتند زنانی که
درصد کاروتنوئید خون آنها بالاست، ۱۹ درصد خطر ابتلا به سرطان پستان کمتری دارند. کاروتنوئیدها ترکیباتی هستند که در میوه‌ها و سبزیجاتی مانند سبزیجات برگدار، هویج و فلفل
قرمز وجود دارند. در زنانی که کاروتنوئید بیشتری مصرف کرده‌اند، خطر ابتلا
به سرطان پستان با گیرنده‌ی منفی استروژن (که تهاجمی‌تر است) کمتر است.
مواد مغذی دیگر مانند سولفورفان (موجود در خانواده‌ی کلم‌ها) و لیکوپن
(ماده‌ی شیمیایی مسئول رنگ قرمز در گوجه
فرنگی) از زن‌ها در مقابل سرطان پستان محافظت می‌کنند. انجمن سرطان آمریکا
پیشنهاد میدهد که هر روز پنج وعده یا بیشتر میوه و سبزیجات مصرف کنید.
مصرف گوشت‌های فرآوری و قرمز را محدود کنید و از دانه‌های کامل استفاده کنید تا خطر ابتلا به انواع سرطان را کاهش دهید. در نهایت، از مصرف مشروبات الکلی بپرهیزید. مصرف هر لیوان نوشیدنی الکلی، خطر ابتلای شما به سرطان سینه را تا ۱٫۵ برابر افزایش میدهد.
